-
1 lic|o
n 1. książk. (twarz) face rumiane lico a ruddy a. florid face- łzy płynęły jej po licu tears ran a. flowed down her face a. cheeks2. (powierzchnia) face, front- lico siekiery the face of an axe3. Budow. (wall) face- □ lico skóry Przem. the grain (of leather)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lic|o
См. также в других словарях:
lico — n I; lm M. licoca, D. lic 1. książk. «twarz, oblicze; policzek» Pogodne, rumiane lico. Łzy płyną po licu. A chociaż wiekiem od młodej jutrzenki pod lat niewieścich schodziła południe, oboje: dziewki i matrony wdzięki na jednym licu zespoliła… … Słownik języka polskiego
lico — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestarzałe określenie twarzy, oblicza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uśmiechnięte, rumiane lico. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
